jié rì, zài yún duān pù kāi de lǐ yí jū rán huǎn huǎn xià zhuì kōng jiě lǜ xiù hóng qún de tǐ tài, lěng lěng dì mǒ shàng yī céng huáng yóu ér wǒ, duì bǐ tā bái sè de jī fū, ná chū yī zūn hēi nǚ xiàng xì nì rú shā mò zhī fēng dàng kāi de qū xiàn tōng xiàng chū hǎi kǒu shì shén me yàng de fān qiáng yǐn wǒ dēng lù ér qǐ fēi, huá guò yún céng jì de dà shān zhī xià, cuì hú zhī bīn, yī zuò dà xué xī là shì de yuán zhù jiē tī shàng téng qǐ hóng rǎng lǜ yè zhōng yī shù fēi xiáng de xìn xī gào sù wǒ, lǜ sè kōng jiě líng xiù de zhuǎn shēn, yě wú fǎ miàn duì jié rì ér jiǎng tán shàng shàn è jiāo zhī de lùn zhēng, cǐ kè yě fú xiàn mó guǐ yǔ tiān shǐ de miàn róng rén men zài shàng shēng yǔ xià jiàng de gāo dù lǐ fàng qì le dà dì de chén chóng guāng míng, zài fēi xíng zhōng yī cì cì yán huǎn le hēi yè dì èr kē dì sān kē tài yáng, zài wǎn xiá zhōng dà xiào zhe yíng miàn ér lái zǒu jìn fēi xiáng de rì zi, cóng něi gè shì jì kāi shǐ rén men kàn jiàn tiān rén hé yī dàn xīng fèn shí réng huì chén mò tā men bǎ kā fēi shù de zhī yè guàn rù rén shēng de cháng qīng shù rán ér bù xiǔ zhī mù wéi lǒng de jié rì jù jué xiàng mò rì fēi xíng yī ruò yuè qiú de xiàng bèi, zhèng fǎn liǎng miàn dōu bù néng lùn zhèng guāng míng rén men xuǎn zé zhe, xiàng rào guò dà piàn de hǎi yù, cóng zhōng diǎn fēi xiàng qǐ diǎn guò chéng gāo dī yuǎn jìn jué xǐng yǔ mèng yǎn, zài bēi zhōng fàn qǐ yī mò dàn xiāng yǐn qíng shuài lǐng rén men shàng shēng de dà pō dù, rú jīn yě liú zàng yú xié tǎ zhī zhōng yī wú suǒ jué, jí shǐ píng mù shàng chū xiàn hòu gōng yòu táo de dà chǎng miàn wǒ, qíng yuàn wú dòng yú zhōng dì ràng ān quán dài xì láo nǎo hǎi zhōng suǒ yǒu fǎn kàng de qíng xù bù bì zài qù cháng shì fú shì dé shàng shēng yǔ gē duō děng dài de yī mù mù bēi xǐ jù dǒu rán fú xiàn zài yī fāng zhǔ fù chú shì zhōng huá jī de jiǎ miàn, jì bù bēi, yě bù xǐ mìng yùn, cǐ kè zài píng wěn guò dù?
节日，在云端铺开的礼仪居然缓缓下坠空姐绿袖红裙的体态，冷冷地抹上一层黄油而我，对比她白色的肌肤，拿出一尊黑女像细腻如沙漠之风荡开的曲线通向出海口是什么样的帆樯引我登陆而起飞，划过云层记得大山之下，萃湖之滨，一座大学希腊式的圆柱阶梯上腾起红壤绿叶中一束飞翔的信息告诉我，绿色空姐灵秀的转身，也无法面对节日而讲坛上善恶交织的论争，此刻也浮现魔鬼与天使的面容人们在上升与下降的高度里放弃了大地的沉重光明，在飞行中一次次延缓了黑夜第二颗、第三颗太阳，在晚霞中大笑着迎面而来走进飞翔的日子，从哪个世纪开始人们看见天人合一但兴奋时仍会沉默他们把咖啡树的汁液灌入人生的长青树然而不朽之木围拢的节日拒绝向末日飞行一若月球的向悖，正、反两面都不能论证光明人们选择着，像绕过大片的海域，从终点飞向起点过程、高低、远近、觉醒与梦魇，在杯中泛起一沫淡香引擎率领人们上升的大坡度，如今也留葬于斜塔之中一无所觉，即使屏幕上出现后宫诱逃的大场面我，情愿无动于衷地、让安全带系牢脑海中所有反抗的情绪不必再去尝试浮士德上升与戈多等待的一幕幕悲喜剧陡然浮现在一方主妇厨室中滑稽的假面，既不悲，也不喜命运，此刻在平稳过渡？
jiù lián táo bì yǔ cān yù zhè liǎng zǔ dà cí yě zài dì tú shàng bèi biāo zhì de zhèng zhì rè diǎn zhī jiān lā píng le jù lí zhì zì dài yán páng, dàn shì wǒ zhǎo bu dào nà gè zì ér xīn wén guǎng bō yōng cháng de yǔ huì dāng zhōng, zì mǔ yǔ xíng xiàng diū kuī yù jiǎ dì gǔn dòng bào dào yín yīng jù dà de luǒ chì zhī xià fā shēng de, xiāng kè men yòng ròu shēn fù gài xīn jī de guò chéng ér tā men, jīn tiān, wèi le xū jiǎ de kuáng xǐ qǐ fēi, bù zài nì wěn dà dì suī rán qí dǎo cháng yáng zài tiān dì jiān, yì huò pán gèn yǔ shān jiān yī ruò lǎo rén shù bān de gēn xū nǚ rén de rǔ fáng zài kōng jiě de báo shān zhōng wēi wēi sǒng dòng ér féng tiān huà yǔ yǐ gào wèi rén men xún tiān qì dì mí hé fù mǔ wáng hún de jì bái nà zūn hēi nǚ xiàng, běn shì shēng zhǎng qiān nián sǐ wáng qiān nián fù huó qiān nián de sān ge qiān xǐ zhī mù tā bèi méng yá guāng zhào biàn lǜ shēng rù yún tiān, yòu bèi fēng jǐng yáo hàn qīng fù shēn zàng, zài bèi zhěng jiù fù huó shēng zhǎng nà shi wǒ, zài yí gè jí wéi wēi miào de shí kè, kuī pò tā de zhuǎn shì de chén zhòng, bǐ qīng yíng hái yào wēi miǎo, wàng què, bǐ jì yì gèng jiā zhēn zhòng guò qù wèi lái xiàn zài, kě yǐ dǎ sàn chóng jù, huò zhě xiāo mí ér fēi xiáng de dào mù rén tā, tā shǒu zhōng wò yǒu" xiāng xìn wèi lái" xiù jī bān bān de fǎ bǎo dì miàn shàng duō yì gē dé de bàn bì lǎo rén, yòng tā zhōng xīn bān de duō zì yǒu zǒu zhī páng, dàn shì wǒ yòng wǔ bǐ dǎ bù chū lái sǎng yīn, dī yín fēng diān yè xià jiàng de fǎ zé yào rén duó mù, yī rú nà kē shèng shù shàng piāo xià de jīn sī dài jìng guǎn kōng nàn yǔ dì zhèn de mèi yǐng, xiàng mài jiā de hēi fāng shí dòng rú tuō tù jìng tài zhōng rén, yī jiù zài lìng yī fāng shèng dì zūn fèng jì měi dí tóng fó yǐ jí yī tóu chóng dié huàn xiàng yǔ shí tǐ de yī fù yì shù pǐn shì de, xiàng yǔ xiàng zhōng xiàng, bǎ yùn yù biàn wéi bào zhà hòu de yī shùn yī lì ǒu rán de tóu zǐ nǎ pà wǒ men bì rán xiàng huā yí yàng xié sǎn xià jiàng jīng shén de cán liú réng huì zhǎn chì zài hǎi yǔ dà lù zhī shàng fēi xíng tā men yuǎn lí shén qí de chōng mǎn yīn mái hé zhāng lì de dà zhǎo zé nà miàn mó jìng yī dàn qīng xié, yìng chū fēi chū shuǐ yù de yì zhī hú dié nà shi wǒ zuó tiān duān zuò yú chuán shǒu zài diān chí zhōng shén fēi xù sàn zhī yī kè tā de chén fú, duì wǒ ér yán, yǐ tì dài le dà piàn shuǐ yù ér qí yuǎn fēi xiāo shī, fù yòu shǐ shuǐ yù zhuī huái yì diǎn dié yǐng suǒ yǒu chuān zhe jié rì xiǎo shèng zhuāng de rén men xiǎng dào zài jìng zhōng zài xiàn zì jǐ ér wǒ, rú jīn zhǐ jì de xíng náng zhōng bù néng huà guī de zhòu yè nà shi hǔ yǔ xiàng tà xiǎng yī fāng tiān lài de wén běn Tigertiger zhòng lì zhòng liàng zhòng xīn zhuǎn huàn qīng yíng yǔ luǒ tǐ de rén zhī zhōng xīn zhèng shì hú dié fēi fēi, pāo sàn chū fú yǒu zhōng xīn de wàn huā zhī shí kōng liè shǒu biàn zuò liè chǎng de yī duàn shí jiān, dà dì shàng shè mǎn jì tái dāng fēi jī zài bǎ xīn lǐ liàng qǐ xīng càn de dà yù wàng rén men bǎi bù xīng tǐ de yí shì, bù guò mó fǎng le yī wèi kōng jiě de mèng huàn zhǐ yǒu dāng wǒ zhēn zhèng dì zài tiān kōng de dà dì shàng zǒu guò wǒ cái kě yǐ xiǎng shòu qì qīng zhòng shēng sǐ bēi xǐ yǔ qì kuò yú bù gù de xīn tài bìng qiě yòng wǒ chàn dǒu de shǒu wàn, qù pèng zhuàng tā bǎ wò de yè guāng bēi
就连逃避与参与这两组大词也在地图上被标志的政治热点之间拉平了距离（志字带言旁，但是我找不到那个字）而新闻广播庸常的语汇当中，字母与形象丢盔御甲地滚动报道银鹰巨大的裸翅之下发生的，香客们用肉身覆盖心迹的过程而她们，今天，为了虚假的狂喜起飞，不再溺吻大地虽然祈祷徜徉在天地间，抑或盘亘与山间一若老人树般的根须女人的乳房在空姐的薄衫中微微耸动而逢天化雨以告慰人们寻天弃地、弥合父母亡魂的祭白那尊黑女像，本是生长千年、死亡千年、复活千年的三个千禧之木她被萌芽、光照、变绿、生入云天，又被风景摇撼、倾覆、深葬，再被拯救、复活、生长那是我，在一个极为微妙的时刻，窥破她的转世的沉重，比轻盈还要微渺，忘却，比记忆更加珍重过去、未来、现在，可以打散、重聚，或者消弥而飞翔的盗墓人他，他手中握有"相信未来"锈迹斑斑的法宝地面上多译哥德的半臂老人，用他钟馨般的（多字有走之旁，但是我用五笔打不出来）嗓音，低吟疯癫夜下降的法则耀人夺目，一如那棵圣树上飘下的金丝带竟管空难与地震的魅影，像麦加的黑方石动如脱兔静态中人，依旧在另一方圣地尊奉寂美的铜佛以及一头重叠幻象与实体的一副艺术品是的，象与象中象，把孕育变为爆炸后的一瞬一粒偶然的骰子哪怕我们必然像花一样携伞下降精神的残留仍会展翅在海与大陆之上飞行他们远离神奇的、充满阴霾和张力的大沼泽那面魔镜一旦倾斜，映出飞出水域的一只蝴蝶——那是我昨天端坐于船首在滇池中神飞绪散之一刻——她的沉浮，对我而言，已替代了大片水域而其远飞、消失，复又使水域追怀一点蝶影所有穿着节日小盛装的人们想到在镜中再现自己而我，如今只记得行囊中不能划归的昼夜那是虎与象踏响一方天籁的文本(Tigertiger……）重力、重量、重心转换轻盈与裸体的人之中心正是蝴蝶飞飞，抛散出浮有中心的万花之时空猎手变作猎场的一段时间，大地上设满祭台当飞机在靶心里亮起星灿的大欲望人们摆布星体的仪式，不过模仿了一位空姐的梦幻只有当我真正地在天空的大地上走过我才可以享受弃轻重、生死、悲喜与契阔于不顾的心态并且用我颤抖的手腕，去碰撞她把握的夜光杯