⒈ 责斥;责罚。
引《后汉书·朱浮传》:“而光武、明帝躬好吏治,亦以课覈三公,其人或失而礼稍薄,至有诛斥詰辱之累。”
⒉ 诛戮。
引《晋书·五行志上》:“时晧制令诡暴,荡弃法度,劳臣名士,诛斥甚众。”
别人正在搜
Json.cn
打开微信扫码登录
Customize and preview in real time